TURKIJE 2: Antalya, Side, Alanya, Aktasay
View Larger Map
Turkije 2 = rode route
Vandaag schrijf ik jullie uit Aktasay. De twee dagen in Antalya waren uiteindelijk heerlijk. De dag na het vorige schrijven hadden wij prachtig weer en dat is het tot nu toe gebleven. Niks meer van dat noodweer gemerkt dus, gelukkig. Okay, okay, het regent soms 's avonds, maar dan mag het.
Een paar dagen geleden zijn Roger en ik naar Termessos geweest. In eerste instantie dachten wij: oh nee hè, toch niet weer een ruïne! Maar ja, het stond in de lonely planet beschreven als de enige ruïne in Turkije die totaal niet gerenoveerd of gereconstrueerd is, dus uiteindelijk toch maar besloten om een kijkje te nemen. De weg ernaartoe beloofde al veel goeds want die was prachtig, door een natuurpark zeer stijl de berg omhoog. Toen wij boven bij de parkeerplaats aankwamen werden wij door een meneer verteld waar het pad was en wat er te zien was. Het was een halfuur stijl omhoog klauteren over boomstammen, rotsen en ruines maar het was het allemaal waard. Ongelofelijk dat vroeger iemand bedacht om boven op een berg een hele stad te bouwen. Das nie handig! Het uitzicht was ook geweldig en wij hadden niet meer geluk met het weer kunnen hebben. En als top punt van de dag, zagen wij ook nog een wilde zwijn. Al met al, dus een goede beslissing geweest.
Wij waren op de terugweg, met de bedoeling weer op dezelfde camping te staan toen een bordje ons op een andere camping wees. Wij zijn gaan kijken en het zag er netjes uit, dus besloten om te blijven. De camping in Antalya was namelijk zeer ranzig! En dan heb ik het nog netjes uitgedrukt. Nou, het bleek de beste beslissing tot nu toe te zijn geweest. De camping was spik splinter nieuw en de baas was zo blij dat wij er waren dat wij alles van hem mochten. Voor zes euro hebben wij ge-shit, ge-shaved and ge-showered in zijn nieuwste blokhut (met gebruik van handdoeken), gratis zitten internetten, gegeten en gedronken, onze kleren gewassen en geslapen. Wij hebben wel honderd keer gevraagd of wij hem niet wat meer konden compenseren, maar hij wilde niks hebben. Fris en vrolijk, (na nog wat thee van meneer, want je kan niet met een droge mond gaan rijden) vertrokken wij de dag erna langs de kust naar Side.
He! Wij hebben de toeristen gevonden! Ze zaten dus allemaal in Side! Nou, in elk geval alle duitsers dan. Het is hier onvoorstelbaar blank. Voor het eerst sinds wij in Turkije zijn worden wij van alle kanten door verkopers binnengeroepen (in het Duits note bene!) en wil iedereen iets aan je slijten. Wij vonden het tot nu toe al zo meevallen en hadden al vaker opgemerkt hoe heerlijk je met rust wordt gelaten in dit land; met uitzondering van Side dus. De ene heeft nog een “bessere preis” dan de ander en als je geluk hebt is het een “special preis only fur joe!” Het enige wat je hoeft te doen is even binnen komen kijken. Kijken kijken, niet kopen! Wij zijn toch Hollanders of niet?
De dag na Side reden wij verder langs de kust richting het zuiden. Daar zijn wij gestopt in Alanya om een kasteel boven op een zeer hoge berg te bezichtigen. Nou, heeeeeerlijk zo'n terreinwagen. Hoezo kasteel op een berg, geen probleem! Toyotatje in 4wd zeten en naar boven cruisen. Onderweg allemaal Duitse toeristen tegen komen die geen 3 euro willen betalen voor een taxi, en met hun afritsbroeken en bergschoenen en 20 liter water, 3 km omhoog aan het baggeren zijn. Hieraan voorbij flitsen; boven uitspringen en wat ruines bekijken; korte toilet pauzen, kopje koffie en een broodje, en vervolgens op de terugweg die-zelfde toeristen tegenkomen, bezig aan hun laatste bocht; raampje open draaien en roepen: “Es ist geslossen!!!! Tjuus!!”
Vannacht hebben wij ongelovelijke storm gehad. Wij dachten lekker aan de ze te staan... Het plekje was geweldig maar 's nachts begon het in een keer te stormen. Windkracht 9 was toch iets te eng voor ons want de auto ging als een idioot op en neer en de zee kwam akelig dichtbij. Wij hebben dus midden in de nacht de boel ingepakt en zijn een stuk landinwaards verhuisd achter wat hoge beschutting. Daar konden wij alleen het dak niet meer open zetten dus heb ik op de keuken kast gelegen en Roger (dubbelgevouwen) in het gangpad. Het ging wel, maar uitgerust is anders!
Ik heb weer wat foto's gedownload en als het goed is kan je bij de foto's ook de kaart opvragen om de lokatie te zien. Groetjes!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Hey!
Proficiat Karlijn! Zal een bijzondere verjaardag zijn! Is het eerste op de lijst van "nog in te halen gebeurtenissen met breur en sjoenzuster" Prachtige foto's! Hier zijn we in de Sinterklaassfeer. Morgen komt ie aan in Maastricht. En eigenlijk komt ie uit Turkije. Heb je hem gezien?
Groetjes,
Shirley
Hallo Karlijn en Roger....
Wat een fantastische verhalen, super avontuur. Fijn te lezen dat jullie het naar de zin hebben en veel meemaken....Het stuk van side klinkt me erg bekend in de oren, vooral...kijken kijken niet kopen....hahaha...
Ik heb ook nog een nieuwtje voor jullie, ben namelijk 11 weken zwanger en Gj en ik verwachten de kleine 11 juni 2008 (of eerder of later natuurlijk) Wij zijn erg blij en genieten volop. Ik voel me fantastisch goed en heb helemaal geen last van vervelende kwaaltjes... Wel jammer karlijn dat jij er uitgerekend nu niet bent, maar goed......ik houd jullie op de hoogte van de verdere ontwikkelingen...
Veel plezier en succes met de voortzetting van jullie reis...
Veel liefs Vief
Ik hoorde dat jullie op weg zijn naar Syrie. Hoop dat jullie snel tijd hebben om jullie verhaal bij te werken! Gelukkig wordt ik op de hoogte gehoude door Pa. Veel plezier en avontuur!
Shirley
Een reactie posten